Jednak gdy chciałeś schować Buizela do pokeballa to on z łatwością unikną promienia widocznie nie lubi być w tej kulce. Więc na razie go zostawiłeś i podniosłeś ledwo żyjącą Cherubi ze śniegu ale niestety sweterek był cały zniszczony i nie dało się go naprawić. Ale i tak ruszyłeś do domu z pola bawełny. Po drodze Buizel, który szedł obok ciebie od czasu do czasu atakował cie Wodną Bronią ale ty się tym nie przejmowałeś i szedłeś dalej. Gdy już doszliście do waszego domu to mama już czekała na ciebie w drzwiach i od razu się przestraszyła mówiąc:
-Dziecko co się stało z tobą i z twoją wisienką bo wyglądacie jak zaraz byście mieli umrzesz, wchodzie szybko do domu i tam wami się zaopiekuję.

- Chodź, zrobię ci herbatę - rzekła do ciebie mama i wpuściła do środka.
Zamknęła drzwi za wydrą. Zobaczyłeś tylko jej złowrogie spojrzenie.
Chciałeś iść po Oran Jagody, lecz ...
- Ani mi się waż. Zostaniesz tutaj i odmarzniesz, bo jeszcze się przeziębisz! - rzekła stanowczo matka i zatrzymała cię.
Nalała herbaty do kubka i podała ci go. Cherubi dostała ciasteczko i nowy, ciepły sweter. Tym razem żółty.
- Pomyślałam już o tym wcześniej - rzekła matka z uśmiechem, patrząc na wesoły uśmieszek wisienki.

Siedziałeś z mamą w pokoju przy kominku co nawet lepiej zrobiło dla Cherubi niż Oran jagody bo już się czuła doskonale, a w żółtym sweterku było jej jeszcze bardziej do twarzy niż w białym.
-Synku pójdziesz po te jagody jak już będziesz wychodził w dalszą przygodę, a może jednak pójdziesz po Buizela, może już przeprosi ciebie i Cherubi.
Herbata może i była gorąca ale była wyjątkowo dobra i bardzo cie rozgrzewała.